Wisconsin-Milwaukee Üniversitesi’nden bir kimyacı iri protein veya bir tek virüs gibi küçük parçacıkların kontrol edilmesi ve tuzaklanması için görünmez çitin (invisible fence) bir çeşidini geliştirdi.
Teknik, Yardımcı Profesör Jörg Woehl tarafından geliştirildi, bir elektrik yükü taşıyan parçacığa en yakınında var olan güçlü elektrostatik alanın avantajını ele aldı. Şimdiye kadar, Woehl ve doktora öğrencisi Christine Carlson tuzak kullanarak bir virüs boyutunda yaklaşık 20 nanometreli parçacıkları sınırladı (hapsetti). Ama o çok küçük moleküller için de aynı eşdeğerlikte iş bekliyor ve böylelikle biyoteknoloji ile nanoteknolojide bu yöntem bir araç olarak büyük potansiyele sahip olduğu düşünülüyor: “Bizim en büyük hedefimiz tek bir molekülün aşağısına gitmek ve iyi bir yolda olduğumuzu düşünüyoruz” dedi Yardımcı Profesör Jörg Woehl.
Diğer mevcut olan yöntemlerden farklı olarak, Woehl’in tekniği, çok daha küçük parçacıkları tuzaklama kapasitesinin olmasıdır ve bu parçacıkların konumunu izlemeye gerek kalmadan bunları tutabiliyor ve bir anda birçok parçacığı yakalayabiliyor.
Nasıl Çalışır?
Tuzak, bir alttaş üzerine çökeltilen (deposited) bir ince metal filmde bir hole (çukur) ile oluşur. İlgili parçacığı içeren bir çözelti bir yüzeye eklenir. Çukur veya tuzaklama bölgesi içinde parçacıklar hareket ettiği zaman bir gerilim uygulanır. Bu parçacık orada sınırlı kalır (hapsolur) çünkü yüzeyin diğer tüm alanları yüklüdür.
Bununla ilgili olarak Woehl şunları aktardı “Metal filmi yüklendiği zaman tuzaklanma alanı oluşur. Gerilim kaldırılır ve parçacık kararlı olur.”
Parçacığın yüküne bağlı olarak, ağılın (corral) merkezinde her ikisi de tuzaklanacak, çevreleyen sıvıda moleküller ile çarpışmalardan dolayı etrafında kımıldanır veya parçacıklar tuzağın dış daireseli boyunca taşınırlar. Örneğin, böyle negatif yüklü moleküller nedeniyle tuzağa negatif gerilim uygulanır.
Woehl ve Carlson Amerikan Kimya Derneği’nin bu ayki (Ağustos 2009) ulusal toplantısında araştırmalarını poster olarak sunacaklar.
Uygulamalar
Woehl’in tuzaklama yöntemi nanodünya -DNA manipülasyonu veya karmaşık moleküler nanoyapıların yukarı-aşağı montajı gibi- ile birbirini etkilemenin yeni yollarına öncülük edebilir.
RNA veya proteinler benzeri tuzaklanan tek moleküller, örneğin, onların şekillerinin değişiminin etkilerinin iyi anlaşılmasında bilim insanlarına fikir verebilir-bu bilgi biyomedikal bulaştırmalar (implications) için önemlidir.
Hazırlayan : Gökhan Atmaca – KuarkMNB
Ayrıntılar ve kaynak : http://www.physorg.com/news169754920.html